بررسی تأثیر پارامترهای فرایند تیگزواکستروژن بر خواص مکانیکی قطعات تولیدی

تیگزو فرمینگ شکل دهی مواد فلزی در دمای بین سولیدوس و لیکیدوس است. تولید قطعات فلزی به روش تیکزوکستینگ و در ادامه تیکزو فورجینگ روشی جدید است. در حال حاضر از تیکزو کستینگ جهت تولید قطعات با ابعاد متوسط و تعداد زیاد استفاده می شود و نتایج بسیار خوبی مرتبط با رفتار مکانیکی و کیفیت قطعات تولید شده ارائه شده است. در این تحقیق ابتدا ساختار بیلت اولیه آلومینیومی توسط فرایند سطح شیبدار و در زوایای مختلف شکسته شده، سپس این نمونه ها توسط فرایند تیگزواکستروژن در دماها، سرعت و زمان های نگهداری مختلف شکل داده شده اند. از نمونه های بدست آمده آزمونهای کشش و سختی سنجی بعمل آمده و خواص مکانیکی نمونه ها با خواص مکانیکی قطعات ریخته گری مقایسه شده است. در نهایت دما و سرعت بحرانی که از آن نقطه به بعد خواص مکانیکی بهبود یافته است تعیین شده. در فرایند شکل دهی نیمه جامد فلزات، دما، سرعت شکل دهی، زمان نگهداری و زاویه سطح شیبدار از عوامل اساسی می باشند که تغییر جزئی در هر یک از این عوامل باعث تغییر در خواص مکانیکی قطعات تولیدی می شود. در این پژوهش بیلت های اولیه از آلیاژ آلومینیوم a356 توسط فرآیند سطح شیبدار آماده سازی و ریخته گری شده اند. این بیلت ها مجددا در یک کوره تا دمای نیمه جامد حرارت داده شده و توسط پرس هیدرولیک، در قالب مخصوص اکسترود شده اند. جهت بررسی تأثیر هر یک از عوامل بیان شده تستهای تیگزواکستروژن در چندین دمای مختلف با سرعتهای رم پرس، زمان نگهداری و زاویه سطح شیبدار متفاوت شکل داده شده و جهت ثابت نگه داشتن دما در طول فرایند شکل دهی، قالب و نمونه اکستروژن در داخل کوره قرار گرفته و شکل دهی در داخل کوره صورت پذیرفته است. در نهایت از نمونه های بدست آمده آزمونهای کشش و سختی سنجی بعمل آمده و خواص مکانیکی قطعات تولیدی مشخص شده اند. تحلیل نتایج آزمونهای انجام شده نشان می دهد که با افزایش دمای نگهداری استحکام کاهش یافته و در حدود سرعت رم پرس هیدرولیکی 2/0 متر بر ثانیه استحکام بهبود یافته است.